
The history of ideas of water has, however, no such history, since it has yet to be written. The Tradition Everybody concerned with the history of ideas, knows that the history of ideas itself has a history. Çalışma, su sembolizminin psikanalitik okumasına dayanarak, farklı tür ve dönemlerden İngilizce edebi eserlerdeki çeşitli boyutlarla su teması ve sembolizmini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Aşkınlık sembollerinden biri olan su, edebi eserlerde kurtuluş ve/ya felaket (yaşam ve/ya ölüm) temalarını uyandıran iki başlı bir sembol olarak ele alınacaktır. Bu çalışma İngiliz Edebiyatından seçme edebi eserlerde su sembolizmini ele almayı amaçlamaktadır. Özellikle psikanalitik çalışmalar açısından su, içgüdüler gibi karanlık güçleri barındıran bilinçdışının bir sembolü olarak kabul edilir. Olumlu ve yenileyici özelliklerinin yanı sıra, olumsuz yıkıcı özellikler su sembolizminde önemlidir. Bununla birlikte su sembolizmi sıklıkla iki yönlü olarak kullanılır. Su teması ve sembolizmi genellikle katarsis, arınma, yaşam ve yeniden doğuş fikirleri ile bağlantılıdır. Bu bağlamda su, tarihin başlangıcından beri sözlü ve yazılı edebiyatın başlıca sembollerinden biri olarak ortaya çıkmaktadır. Bu semboller, insanoğlunun edebiyata aktardığı düşüncelerinin, duygularının ve fikirlerinin yansıtıcıları olarak işlev görürler.

Sanatın önde gelen kollarından biri olan edebiyat yaşamdan türetilmiş önemli semboller içerir. KEYWORDS: water, subjectivity, figuration, new materialism, posthumanism" Most importantly, she is responsively attuned to other watery bodies-both human and more-than-human-and their complex situation within global flows of political, social, cultural, economic and colonial planetary power. This subject is necessarily posthumanist and profoundly material both real and aspirational. The objective of this paper is to locate, at the confluence of these discourses and descriptions, the space for an invigorated figuration of the feminist subject as body of water.

In the final section, I suggest ways in which these logics already resonate though various quite diverse modes of feminist scholarship.

I begin with a critical materialist take on Adrienne Rich’s concept of a politics of location, and follow this with a schematized description of the various ‘hydro-logics’ in which our bodies partake. "ABSTRACT: Responding to Rosi Braidotti’s call for more ‘conceptual creativity’ in thinking through contemporary feminist subjectivity, this paper proposes the figuration of the body of water.
